De exacte oorsprong van veel sporten, hobby’s en ander tijdverdrijf is vaak in nevelen gehuld. Dit geldt ook voor de sport die heden ten dage bekend staat als badminton.
Om het exacte verhaal en de afkomst van een dergelijke sport helder te krijgen, wordt nogal eens gebruik gemaakt van kunst als hulpmiddel bij deze zoektocht. Met name schilderijen, etsen, tekeningen en ander soort afbeeldingen kunnen een betrouwbare leidraad vormen, wanneer het gaat om een adequate beeldvorming van een sport.
Ken Davidson
Vooraanstaand badmintonautoriteit Ken Davidson kwam door dergelijk onderzoek te doen tot een verrassende conclusie ten aanzien van de historie van badminton. Want in tegenstelling tot wat jarenlang aangenomen werd, 
werd badminton al vele jaren eerder beoefend in het werelddeel Europa.
Davidson verdiepte zich in deze historie door diverse schilderijen en afbeeldingen van Franse en Engelse afkomtst de bestuderen. Hierop was duidelijk te zien dat een soortgelijk spel werd gespeeld. Sommige van deze illustraties stammen echter al uit de 12e eeuw.
Zo schilderde Adam Menyoki in de 17e eeuw bijvoorbeeld een schilderij, waarbij een soort shuttle over en weer geslagen werd met behulp van een klein racket. Klinkt bekend, nietwaar?
Het allereerste beeldmateriaal dat is gevonden waarin badminton herkent kan worden, wordt zelfs geschat op zo’n 2000 jaar oud. We hebben het hier over tekeningen welke gevonden zijn in holen in India. Op deze tekeningen is een vorm van badminton te zien.
Daarnaast werd in oude geschriften een tijdverdrijf omschreven waarbij spelers een ‘vliegend voorwerp’ richting de opponent sloeg. Vaak was dit een vrucht met daaraan veren bevestigd. Dit voorwerp werd echter niet met een racket maar met de voeten en handen in de lucht gehouden.
Verschillende benamingen voor het spel
Badminton heeft door zijn rijke historie allerhande namen verworden. In Frankrijk stond het spel in de middeleeuwen bijvoorbeeld bekend onder de naam ‘Jeu de longue plume’. Vrij vertaald naar het Nederlands zou het spel dan het ‘Lange veren spel’ heten.
De shuttle stond vroeger in de Nederlandse taal ook wel bekend als ‘pluimbal’. Deze naam dankt hij logischerwijs aan zijn typerende uiterlijk, namelijk een soort halve bal met daaraan veren gemonteerd welke de nauwkeurigheid van de bal bevorderen.
Een andere baneming voor badminton was ook wel ‘battledore and shuttlecock’, ook wel ‘jeu de volant’ genoemd. Dit spel is eigenlijk de vroegste voorloper van badminton zoals we dat tegenwoordig kennen.
Battledore and shuttlecock wordt gespeeld tussen twee mensen. Ze maken hierbij gebruik van ‘battledores’. Dit zijn kleine rackets met een houten frame, waarop ofwel darmen ofwel perkament gespannen werd.
De shuttlecock was logischerwijs de shuttle waarmee gespeeld werd. Deze werd vervaardigd uit een zo licht mogelijk materiaal zoals kurk en werd aan de bovenkant voorzien van veren.
‘Ball badminton’ afkomstig uit de Indiase staat Tamil Nadu en ‘hanetsuki’ uit Japan werden op een vergelijkbare manier gespeeld met battledore and shuttlecock.
Een nog exotischer naam voor badminton is POONA. Poona is eigenlijk een stad in India, welke in de 19e eeuw onderdeel was van Brits-Indië. Dit is dan ook direct de reden dat altijd aangenomen werd dat POONA, oftewel badminton, oorspronkelijk hier vandaan kwam. Britse soldaten zouden het spel daar ten tijde van de Britse bezetting gespeeld hebben en destijd mee terug hebben genomen naar Engelend. Zodoende werd in 1873 badminton voor het eerst gespeeld op het landgoed van de hertog van Beaufort. Dit landgoed onder het graafschap Gloucestershire heet, niet heel verrassend, Badminton.